Ցայտուն օրինակ վճռակամ ղեկավարութեան բացակայութեան
Աւելի քան երկու տարի առաջ, Տէր եւ Տիկին Յարութ եւ Հայկան Օհաննիսեաններ, Շարժայի միօրեայ հայկական դպրոցին քաջ ծանօթ բարերարները, խոստացան երկու միլիոն տիրհամ նուիրել ( որը հաւասար է 550.000 ամերիկեան տոլարի), միօրեայ դպրոցը զարգացնելու եւ ամէնօրեայ դպրոցի վերածելու համար:
Այս առատաձեռն նուիրատուութիւնը զգացական ալիք մը բարձրացուց գաղութէն ներս ու շատեր համակարծիք եղան այն միտքին, թէ արդէն ժամանակն է Ծոցի երկիրներուն մէջ երկրորդ հայկական ամէնօրեայ դպրոց մը ունենալու ցանկութիւնը իրականացնելու (ի մտի ունենալով Քուէյթի հայկական ամէնօրեայ դպրոցի գոյութիւնը 1960- ական թուականներէն ի վեր):
Գաղութը իսկապէս նախանձախնդրութիւն կը ցուցաբերէ հայոց լեզուն ու հայկական ինքնութիւնը պահպանելու առնչութեամբ։ Եւ քանի որ մեծամասնութիւնը միջին արեւելեան աւանդական երկիրներէ եկած մարդիկ են, մեծ ուրախութեամբ ընդունեցին լուրը , քաջ գիտակցելով, որ ինքնութեան պահպաման համար ամէնօրեայ դպրոցի մը գոյութիւնը խիստ էական է:
Նուիրատուութենէն ամիսներ ետք, Հիւսիսային Էմիրութիւններուն վարչութիւնը որոշում առաւ հարցաթերթիկ մը ղրկել միօրեայ դպրոց յաճախող աշակերտներու ծնողներուն, գիտնալու համար, թէ արդեօ՞ք կը փափաքին իրենց զաւակները ամէնօրեայ դպրոց ղրկել եւ թէ ի՞նչ են իրենց ակնկալիքները այս ուղղութեամբ:
Հարցաթերթիկներուն արդիւնքները յայտարարուեցան 2009-թ-ի Հոկտեմբերի 20 ին , այսինքն՝ ամբողջ երկու տարիներ ուշացումով:
Նկատի չառնելով հարցաթերթիկի պատրաստուածութեան եւ արդիւնքները վերլուծելու խնդրահարոյց մեթոտները, տարաձայնութիւնները արդէն սկսած էին նշել թէ հարցախոյզին արդիւնքը յուսախաբեցնող եղած է, քանի որ հարիւր ծնողներէն միայն երեսունը դրական պատասխան տուած էին:
Azad hye-ը քանի – քանի անգամներ խնդրած էր այս հարցը յստակացնել եւ ծնողները հրավիրել միասնաբար քննարկելու սեղանին վրային նիւթերը:
Կարեւոր կը նկատենք գիտնալ, թէ ինչո՞ւ միայն երեսուն ծնողք պատասխանեցին հարցաթերթիկին եւ ինչո՞ւ վարչութիւնը միւսները չհրավիրեց ժողովի մը, ուր կարելի ըլլար հասկնալ անոնց անտարբերութեան պատճառները։ Ինչո՞ւ պիտի չ՛ուզեն իրենց զաւակը այդ նոյն միօրեայ դպրոցը ղրկել, ամէնօրեայ դառնալու պարագային: Միթէ հետաքրքրական չէ՞ իմանալ:
Երկու տարուայ հարցաթերթիկներէն, տարաձայնութիւններէն ու ժողովներէ ետք, միայն մէկ էջ տեղեկատուութիւն մը կրնանք գտնել այսօր ազգային վարչութեան կողմէ պատրաստուած (տես այստեղ):
Առաջին անգամ ըլլալով, վերոյիշեալ տեղեկատուութիւնը կը մատնանաշէ դպրոցը ամենօրեայ չդարձնելու հիմնական պատճառներէն մէկը, ըստ որու Էմիրութիւններու կրթութեան նախարարութիւնը դպրոցին շէնքը քննելէ ետք այն եզրահանգման եկած է, թէ շէնքը չի համապատասխաներ իրենց չափանիշներուն։ Բայց վարչութիւնը ե՞րբ տեղեկացաւ այս հարցին։ Եթէ հարցաթերթիկէն առաջ՝ ուրեմն ի՞նչու բաժնուեցան հարցաթերթիկները, իսկ եթէ անկէ ետք՝ ուրեմն ի՞նչու պատասխանատուները չմտածեցին նախ այդ հարցը պարզել եւ ապա միայն, տպել հարցաթերթիկները: Կայ այլ տրամաբանական հարց մը ևս, այն է, թէ ինչո՞ւ երկու տարի ետք միայն իմացանք շէնքին անհարմար ըլլալուն մասին: Իսկ եթէ անյարմար է ինչպէ՞ս կ՛ըլլայ թէ ներկայիս նոյն շէնքը կը շարունակուի գործածուիլ թէկուզ շաբաթական դրութեամբ:
Վարչութեան տեղեկատուութիւնը հետեւեալ ձեւով կը վերջանայ՝ ?Վարչութիւնը կը յայտարարէ սոյն ծրագիրը վերոյիշեալ պայմաններով անիրագործելի է: Սակայն խոր համոզում ունենալով անհրաժեշտութիւնը հայկական ազգային ամէնօրեայ վարժարանի մը կարեւորութեան մեր գաղութէն ներս, որուն իրագործման համար բոլոր մեզի ներկայացուած առաջարկները եւ ընձեռուած առիթները ամենայն լրջութեամբ պիտի քննարկենք եւ յաջողցնելու նպատակաւ աշխատանք պիտի տանինք?:
Վերոյիշեալ խօսքերը լի են տեսլականով, ղեկավարման զգացողութեամբ ու վճռակամութեամբ, որոնց ուղղակի բացակայութեան հետեւանքն է ներկայ իրավիճակը:
Ազատ-Հայի բնօրինակը անգլերէն լեզուով: Հայերէնի վերածուած Նանոր Միքայէլեանի կողմէ:
