Sargis Hovhanisyan: Armenian children around the world should get to know one another and their homeland

Sargis Hovhanisyan: Armenian children around the world should get to know one another and their homeland

By Boris Tamoyan


Azad-Hye


Interview with Sargis Hovhanisyan, Principal of Ditak community's secondary school in the Ararat Province.


How old is the school and who is it named after?


The school was established in 1967. Until 2001 it had eight classes and then it became a secondary school. It is named after Nver Sargsyan, who died heroically in the Artsakh battle.


How many students are there and what are the adopted teaching methods?


Primarily, the school was set to accommodate 150 students, but unfortunately there are only 78 students today; during recent years we tried to make the method more feasible, fun and educative, therefore we often take them on field trips, to cultural centers, museums, theatres, etc..


Do you lack specialists? What have the students? results been in recent years?


In the 1990s we lacked specialists, but not anymore; the staff today is manned with experts graduated from the best universities in Armenia. In the past 3 years, many of our graduates have been accepted in the best universities of the Republic. Here I should mention that the patriotic lessons do not go in vain either, as Davit Hovhannisyan one of our recent graduates, has been admitted to the military academy.


Do you have any activities that have become traditional in your school?


We have all year round activities. We have a special day dedicated to the memory of Karabakh hero Nver Sargsyan, another day dedicated to the Shushi liberation, and of course a day to commemorate those who lost their lives in the Genocide. In a word, through organizing these events, we try to sow the seeds of patriotism in the children.


Are there any organizations or members with whom you cooperate?


First, I should mention that the school has close ties with the community leader Suren Sraponyan, who helps settle many of the school issues. We also cooperate with a public organization named ?Armenian women for health and a healthy environment?, through which we were able to contact with a Japanese benefactor, who expressed his readiness to repair the school's roof. We have also organized a tree-planting day with the help of the ?Ecogen? organization.


In 2009, along with the Ministry of Emergency Situations, we organized a painting exhibition in our school, under the name ?Catastrophes through the eyes of the children?, where one of our own students, Hasmik Khachatryan, ranked first.


What is the school in need of?


The school building is in need of interior decorations; and the students need computers to keep abreast with technology. I hope there would be benefactors who can assist us in achieving this.


What kind of cooperation you expect with schools in the Diaspora? Do you have any suggestions?


We are ready to cooperate with our compatriots in any possible way. We are ready to welcome their students and provide them with education as well as a restful stay. If this suggestion interests anyone, they can contact us; we have to do everything we can so that Armenian children around the world would get to know one another and of course know their homeland.


Photo: The students of Ditak school welcome the Japanese benefactor with flags.


Translation by Nanor Mikayelian


Azad-Hye is supporting Ditak school in Ararat Province. If you want to know more about the educational and other needs of Ditak school please contact us to facilitate your communication with the school's management.






TEXT IN AREMENIAN


Մեր երեխաները պետք է ճանաչեն իրար և իրենց մայր հայրենիքը


Մենք զրուցեցինք Արարատի մարզի Դիտակ համայնքի միջնակարգ դպրոցի տնօրեն` Սարգիս Հովհանիսյանի հետ ,ով մեզ հետ կիսվեց իրենց ձեռքբերումների և խնդիրների մասին:


Զրուցեց` Բորիս Թամոյանը


Ազատ-Հայ


Պարոն Հովհանիսյան ինչքա՞ն ժամանակվա պատմություն ունի` ձեր դպրոցը և ո՞ւմ անունն է կրում հիմա:


Դպրոցը հիմնադրվել է 1967 թվականին: Մինչ 2001 թվականը դպրոցը եղել է ութամյա, նույն թվականի մայիսից այն ստացել է միջնակարգի կարգավիճակ:Դպրոցը ներկայումս կրում է Արցախի հերոսամարտում հերոսաբար զոհված` Նվեր Սարգսյանի անունը:


Քանի՞ աշակերտ ունի դպրոցը և ի՞նչ մեթոդներ եք կիրառում, որպեսզի ուսումնական պրոցեսը` աշակերտների համար ավելի դյուրին և հաճելի լինի:


Դպրոցը նախատեսված է 150 աշակերտի համար, ցավոք սրտի այսօր դպրոցում սովորում են ավելի քիչ 78 աշակերտ: Ընդհանրապես ուսումնական պրոցեսը վերջին տարիներին բավական մատչելի է դարձել աշակերտների համար, իսկ մենք  ավելի հաճելի և տպավորիչ դարձնելու համար` դասապրոցեսը, երխաներին տանում ենք պատմամշակույթային վայրեր, գնում ենք թանգարաններ, թատրոններ, զորամասեր: Ուսումնական տարվա ընթացքում բազմաթիվ ստուգողական աշխատանքներ ենք անցկացնում, որպիսզի միշտ մեր երեխաների գիտելիքների մակարդակը  բարձր դիրքերում պահենք:


Մասնագետների խնդիր ունի՞ դպրոցը և ուսման առաջադիմության ի՞նչ արդյունքներ են գրանցվել վերջին տարիներին:


Մասնագետների խնդիր դպրոցը ունեցել է 90 -ական թվականերին, այժմ այդ խնդիրը չունենք և հիմա մեր դպրոցում  դասավանդում են արհեստավարժ մասնագետներ, ովքեր սովորել են հանրապետության լավագույն բարձրագույն ուսումնական հաստատություններում: Վերջին երեք տարիների ընթացքում մեր շրջանավարտներից շատ շատերը ընդունվել են պետական բարձրագույն ուսումնական հաստատություններ: Միայն անցած ուսումնական տարվա ընթացքում մեր 11 շրջանավարտներից 7 ընդունվել են Պետական բարձրագույն ուսումնական հաստատություններ: Ավելացնեմ որ մեր հայրենասիրության  դասերը անօգուտ չեն անցել մեր նորագույն շրջանավարտներից` Դավիթ Հովհանիսյանը ընդունվել է Ռազմական ակադեմիա:


Ունե՞ք այնպիսի միջոցառումներ, որոնք ավանդույթ են դարձել:


Դպրոցը ուսումնական տարվա ընթացքում միջոցառումների պակաս չի զգում, մեր կոլեկտիվը բավական ակտիվ է նաև այս հարցում: Իհարկե ունենք ավանդույթ դարձած միջոցառումներ, դրանք են Արցախի հերոսամարտում զոհված Նվեր Սարգսյանի հիշատակին նվիրված, Շուշիի ազատագրմանը նվիրված, Անկախության օրվան և Հայոց Մեծ եղեռնի զոհերի հիշատակին նվիրված միջոցառումները: Մի խոսքով աշխատում ենք նաև այդ միջոցառումների միջոցով մեր երեխաների մեջ հայրենասիրություն և պահանջատիրություն սերմանել:


Կա՞ն կազմակերպություններ կամ անհատներ ում հետ համագործակցում եք :


Առաջին հերթին նշեմ, որ դպրոցը սերտ համագործակցում է համայնքի  ղեկավարի` Սուրեն Սրապոյանի հետ, ով բազմաթիվ հարցերով աջակցում է դպրոցին նաև իր միջոցների հաշվին; Համագործակցում ենք ?Հայ կանայք հանուն առողջության և առողջ շրջակա միջավայրի? հասարակական կազմակերպության հետ, այս համագործակցության շրջանակներում մենք պայմանավորվոծություն ձեռք բերեցինք ճապոնացի մի բարեգործի հետ ով պատրաստակամություն հայտնեց վերանորոգել դպրոցի տանիքը: ?Էկոգեն? կազմակերպության և մեր դպրոցի ուժերով ծառատունկ ենք անցկացրել : 2009 թվականին Արտակարգ Իրավիճակների Նախարարության հետ համատեղ մեր դպրոցում անցկացրեցինք ?Աղետները երեխաների աչքերով? թեմայով նկարչական ցուցահանդես-միջոցառոջմը, որտեղ առաջին տեղ գրավեց մեր աշակերտուհի Հասմիկ Խաչատրյանը:


Այսօր ինչի՞ կարիքը ունի ձեր դպրոցը ինչի հնարավորությունը դուք չունեք և կուզեիք, որ աջակցեին:


Նախ նշեմ, որ բարեգործների օգնությամբ վերանորոգվելու է դպրոցի տանիքը, դպրոցը նաև ունի ներքին հարդարման խնդիր, իսկ ամենակարևորը մեր երեխաներին անհրաժեշտ են համակարգիչներ, որպիսզի հետ չմնան նոր դարի ձեռքբերումներից: Հուսանք կհայտնվեն բարեգործներ ովքեր կաջակցեն մեզ այս հարցերում:


Ինչպիսի՞ համագործակցության եք պատրաստ սփյուռքում գործող հայկական դպրոցների հետ և ինչ համագործակցության առաջարկ կանեք դուք:


Մենք պատրաստ ենք ամեն ձևով համագործակցել մեր հայրենակիցների հետ: Մենք համայնքի ղեկավարի հետ միասին պատրաստ ենք ընդունել մեր հայրենակիցների երեխաներին այստեղ կազմակերպել նրանց ուսումը և հանգիստը: Կարծում եմ այսպիսի համագործակցությունից կշահի մեր հայ ժողովուրդը: Եթե այս համագործակցության առաջարկը հետաքրքրեց մեր հայրենակիցներին ձեր խմբագրության միջոցով կարող են կապնվել մեզ հետ, մենք պետք է ամեն ինչ անենք որպիսզի մեր երեխաները ովքեր ապրում են աշխարհի տարբեր երկրներում ճանաչեն իրար և մայր հայրենիքը: