Awards by Tashir Charity Foundation for articles published in academic journals
By Maneh Hakobyan
Azad-Hye
Interview with Artak Jagharyan, head of Karen Karapetyan's office (Chairman of the Board of Trustees of Tashir Charity Foundation), about granting awards to Armenian and foreign scholars, who have written on Armenian Genocide topics in indexed academic journals.?
The initiative has been taken on the occasion of commemorating the 100th anniversary of the Armenian Genocide in 2015.
Three scientists submitted their works to the contest: Vahram R. Ayvazyan (a 2012 graduate of the Genocide and Human Rights University Program at the International Institute for Genocide and Human Rights Studies in Toronto – A Division of the Zoryan Institute), Tigran N. Saroukhanyan, senior researcher at the Institute of Archeology and Ethnography, National Academy of Sciences of Armenia, visiting researcher at Berlin's Technical University and Member of International Association of Genocide Scholars, and finally, Shavkat Kasymov a Tajikistani scholar at the University of Notre Dame, Indiana, USA.
A second international contest has been announced for journalists who would publish material on Armenian Genocide on leading international newspapers, weekly publications, TV and Radio stations, internet magazines, blogs, etc. The last day for submitting material is 31 March 2015.
Below is the interview with Artak Jagharyan:
– How do you explain the fact that only three scientists have participated in the contest, out of whom one is a foreigner?
Our contests aim at encouraging Genocide scholars to deal with this subject that has utmost importance for us. We would like to enlarge the circle of the internationally known scientists involved in this process. The contests are planned to continue until 2015, awards being announced on April 20 of each year.? As the benchmark of our contests is high, the scientists themselves would be able to inform us if three scientific works in a year is considered enough or not.
To be frank, we at “Tashir Charity Foundation” expected a far better number of publications and we were ready to reward all. The sum of the reward was not going to be affected by the number of the participants.?
As far as the foreign scholar is concerned, it is significant that his work has appeared in a leading scientific journal and this in itself carries important meaning.
– It is well known that Tashir Charity Foundation pays great deal of attention to scientists, thus trying to compensate for the lack of proper support from official bodies. What plans do you have for the near future?
If you have noticed, we usually do not announce about our long term plans. We inform the public about our plans as soon as we have something specific. We announce only one or two of our nearest plans, because we are much concerned about the work and the results and not show-offs.
The programs designed for encouraging the scientists will be continued. These programs are discussed with the representatives of “We Demand Increase of Science Funding” Facebook initiative, with all the possible details, for the purpose of selecting the most productive projects, based on the principle of objectivity.
We asked researcher Tigran Saroukhanyan? about the foreign scientist who has been one of the other two contestants:
– Mr. Saroukhanyan, are you familiar with the article of the Tajikistani scholar Kasymov and what you have to say about it?
I believe we should not only be surprised, but rather be happy for the fact that the academic article belongs to Shavkat Kasymov, a Tajik national. His article carries the title “The example of the Armenian Genocide and the role of the millet system in its materialization”, published recently in London. I consider it a very positive move. First, I would like to point out that even those who have Masters degree have a chance to appear successfully in international academic journals, as was the case with Kasymov, who, according to my knowledge, does not have a scholar's status. This means that, Armenian scientists who do not have scholar's status can do the same and there would be no specific obstacles in front of them. The myth about not allowing the publication of work by Armenian scientists is most probably the result of idleness or maybe it is the consequence of not providing the needed attention. It seems there is no lack of funding in this sphere of Genocide research. According to our knowledge, the scientific research of the Armenian Genocide has always been under the continuous attention of the President of the Republic. The financing of this domain has tripled in the recent years. This is really an exceptional case for science.?
TEXT IN ARMENIAN
Հայոց ցեղասպանության գիտական ուսումնասիրությունը թևակոխում է նոր փուլ. Ազդեցության գործակից ունեցող միջազգային գրախոսվող պարբերականներում գիտական հոդվածների մրցանակաբաշխություններ
Մանե Հակոբյան
Ազատ-Հայ
Ինչպես հայտնի է, ?Տաշիր? բարեգործական հիմնադրամի և Պահանջում ենք գիտության ֆինանսավորման ավելացում (ՊԳՖԱ) ֆեյսբուքյան նախաձեռնության համատեղ ջանքերով, ցեղասպանության 100-րդ տարվան ընդառաջ, կազմակերպվել է մրցանակաբաշխություն՝ ազդեցության գործակից ունեցող կամ ինդեքսավորվող միջազգային պարբերականներում ՀՀ և օտարերկրյա քաղաքացիների կողմից Հայոց ցեղասպանության մասին գիտական հոդվածների տպագրության համար (ԾՐԱԳԻՐ՝ ՀՑ100_ՊԳՖԱ-Տ.3_Ա)։ Մեկ այլ մրցույթ հայտարարվել է միջազգային առաջատար օրաթերթերում, շաբաթաթերթերում, հեռուստա- և ռադիոհաղորդումներում, ինտերնետային պարբերականներում, բլոգներում, և այլուր հայոց ցեղասպանության մասին նյութեր հրապարակած լրագրողների համար (ԾՐԱԳԻՐ՝ ՀՑ100_ՊԳՖԱ-Տ.3_Բ):
Գիտական հոդվածների մրցույթին մասնակցելու համար դիմել են երեք գիտնականներ՝ Վահրամ Ռաֆիկի Այվազյանը?(Զորյան Ինստիտուտի Ցեղասպանագիտության և մարդու իրավունքների 2012 թ.-ի համալսարանական ծրագրի շրջանավարտ), ?Ցեղասպանություն. Մտադրությունը, հիմնավորումը և տիպոլոգիան? աշխատությամբ, Տիգրան Նորայրի Սարուխանյանը (ՀՀ ԳԱԱ Հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտի ավագ գիտաշխատող, Կոնստանցի համալսարանի այցելու գիտաշխատող), ?Առաջին համաշխարհային պատերազմի ընթացքում Արմին Թ. Վեգների (1886-1978թ.թ.) հրապարակախոսական վկայությունները և Հայոց ցեղասպանությունը? աշխատությամբ և ազգությամբ տաջիկ Շավքաթ Կասիմովը (Shavkat Kasymov, University of Notre Dame, Indiana, USA), ?Հայոց ցեղասպանության օրինակը և միլլեթի համակարգի դերը դրա իրականացման գործում? աշխատությամբ։
Այս թեմայով զրուցեցի ?Տաշիր? հիմնադրամի հոգաբարձուների խորհրդի նախագահ Կարեն Կարապետյանի գրասենյակի ղեկավար Արտակ Ճաղարյանի հետ.
-Պարո՛ն Ճաղարյան, ինչո՞վ եք բացատրում այն, որ մրցույթին մասնակցելու համար դիմել են ընդամենը երեք գիտնականներ, ընդ որում, նրանցից մեկը՝ տաջիկ, այսինքն՝ ազգությամբ ո՛չ հայ:
Նախ, կարևոր եմ համարում նշել, որ հայտարարված երկու մրցույթները անմիջականորեն համապատասխան հրապարակումներ տպագրելու համար չեն, ավելին՝ ամենևին ցանկալի չէր լինի, եթե նման հրապարակումներ տպագրվեին մրցույթին մասնակցելու նպատակով: Մրցույթները նպատակ ունեն խրախուսել մեր ազգի, մեր ժողովրդի համար ամենացավոտ խնդրով՝ Ցեղասպանագիտությամբ զբաղվողներին ու այդ հարցը մրջազգայնացնողներին: Երկրորդ, մրցույթները շարունակական են և ընդգրկելու են մինչև 2015թ. ամեն տարվա ապրիլի 20-ից մինչև հաջորդ տարվա ապրիլի 20-ն ընկած ժամանակահատվածները: Եվ վերջապես, մրցույթների հիմքում բավական բարձր նշաձող է դրված: Այնպես որ, ոչ թե մեր, այլ մասնագետների քննարկելիքն է՝ մեկ տարվա ընթացքում նման միջազգային հանդեսներում երեք գիտական հրապարակումները քանակական առումով նորմա՞լ են, թե՞ քիչ։
?Տաշիր? բարեգրծական հիմնադրամն, անկեղծ ասած, ակնկալում էր շատ ավելի մեծ թվով հրապարակումներ և պատրաստ էր խրախուսել բոլորին հավասարապես: Ընդ որում, յուրաքանչյուրի ստանալիք գումարը չէր փոխվելու մասնակիցների քանակից կախված, քանի որ ոչ թե հաստատվել էր ընդհանուր բյուջեն, այլ յուրաքանչյուրին տրվելիք գումարի չափը, կրկնում եմ՝ անկախ քանակից: Դրա մասին մանրամասն կխոսենք առաջիկա օրերին:
Ինչ վերաբերում է այլազգի մասնակցին, ապա նրա ոչ թե մրցույթին մասնակցության, այլ Հայոց ցեղասպանության վերաբերյալ միջազգային առաջատար գիտական հանդեսում հոդված տպագրելու փաստն ինքնին շատ խոսուն է, և չեմ կարծում, թե հավելյալ քնարական զեղումների կամ մեկնաբանությունների կարիք ունի:
-Հայտնի է, որ ?Տաշիրը? ուշադրության կենտրոնում է պահում գիտնականների հարցը, Դուք բազմիցս ասել եք, որ Կարապետյանների ընտանիքը ձգտում է լրացնել այն ոլորտների բացերը, որտեղ պետական ռեսուրսները դեռևս չեն բավարարում: Այդ առումով, ի՞նչ նոր ծրագրեր եք նախապատրաստվում անել առաջիկայում:
Եթե նկատել եք, մենք, որպես կանոն, երկարաժոմկետ ծրագրերի մասին կանխավ չենք հայտարարում, իսկ հասարակությանը տեղեկացնում ենք կոնկրետ ծրագրերը կյանքի կոչելուց հետո: Նախապես հայտարարվում են միայն մեկ-երկու ամենամոտակա ծրագրերը, քանի որ մեզ համար կարևորը ցուցադրականությունը չէ, այլ կոնկրետ, շոշափելի գործն ու դրանց արդյունքները:
Գիտնականների խրախուսման ծրագրերն, այո, շարունակվելու են: Այդ ծրագրերը շատ ուշադիր մենք քննարկում ենք ՊԳՖԱ-ի ներկայացուցիչների հետ, քննարկում ենք ամենայն մանրամասնությամբ, բանավեճերի ճանապարհով և ի վերջո կյանքի ենք կոչում այն ծրագրերը, որոնք առավել արդյունավետ են ու հիմնված բացառապես օբյեկտիվության սկզբունքի վրա:
Մրցանակաբաշխությանը դիմած այլազգի գիտնականի աշխատանքի վերաբերյալ հարցով դիմեցի պատմական գիտությունների թեկնածու, ՀՀ ԳԱԱ Հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտի ավագ գիտաշխատող, Բեռլինի տեխնիկական համալսարանի այցելու գիտաշխատող, ցեղասպանագետների միջազգային ասոցիացիայի անդամ Տիգրան Սարուխանյանին.
-Պարո՛ն Սարուխանյան, ծանո՞թ եք արդյոք ազգությամբ տաջիկ գիտնականի հոդվածին ու ի՞նչ կասեք այդ աշխատանքի մասին:
Կարծում եմ, ոչ միայն պետք է զարմանալ, այլ նաև ուրախանալ այն փաստի վրա, որ Հայոց ցեղասպանության ոլորտում միջազգային պարբերականում հրատարակված հոդվածը մրցանակի է ներկայացրել ազգությամբ տաջիկ Շավքաթ Կասիմովը: Հեղինակի՝ ?Հայոց ցեղասպանության օրինակը և միլլեթի համակարգի դերակատարությունը դրա իրականացման գործում? հոդվածը լույս է տեսել վերջերս Լոնդոնում: Ես այն շատ դրական եմ համարում:
Այս հոդվածին ցանկանում եմ անդրադառնալ հետևյալ իմաստով՝ առաջինը, օտարազգի հեղինակի կողմից Հայոց ցեղասպանության նկատմամբ գիտական անդրադարձը մեկ անգամ ևս մատնանշում է այն փաստը, որ անգամ գիտական կոչում չունեցող, մագիստրատուրան ավարտած անձինք, կարող են հաջողությամբ հանդես գալ միջազգային գիտական պարբերականներում: Իսկ գիտական կոչում, մեր ունեցած տեղեկությունների համաձայն, Շավքաթ Կասիմովը չունի: Սրանից բխում է այն տրամաբանությունը, որ մասնագիտական առումով որևէ դժվարություն չպետք է ներկայացնի հայազգի գիտնականների համար՝ հանդես գալու նմանատիպ հրապարակումներով: Այսինքն, այն առասպելը, որ հայազգի գիտնականներին թույլ չեն տալու հրապարակել գիտական իրենց մոտեցումները, լոկ միայն անգործության կամ, թերևս, հարցի ոչ կարևորման արդյունք են:
Ֆինանսավորման պակաս այս՝ ցեղասպանագիտության ոլորտում կարծեք թե չկա: Մեր ունեցած տեղեկության համաձայն, Հայոց ցեղասպանության գիտական ուսումնասիրության ոլորտը գտնվել է ՀՀ նախագահի մշտական ուշադրության ներքո: Իսկ վերջին տարիների ընթացքում այդ ոլորտի ֆինանսավորումը եռապատկվել է: Սա բացառիկ դեպք է գիտության ոլորտում:?
Հ.Գ. Հիշենք նաև, որ անցյալ տարի ապրիլին ?Նուշիկյան ասոցիացիան? տվեց 500-հազարանոց խրախուսավճարի խոստում նրան, ով այսօր աշխարհում գոյություն ունեցող ցեղասպանագիտական հարցերին նվիրված ինդեքսավորվող և գրախոսվող միջազգային երեք պարբերականներից (Journal of Genocide Research, Holocaust and Genocide Studies եւ Genocide Studies and Prevention) որևէ մեկում կտպագրի առնվազն 5000 բառ պարունակող հոդված. ?Հայաստանի և ոչ մի ներկայացուցիչ այս երեք պարբերականներում տպագրած գիտական հոդված չունի,? ասել էր Գարեգին Նուշիկյանը,? սակայն Հայոց ցեղասպանության ճանաչման գործընթացին նպաստելու համար մեծ նշանակություն ունի հնարավոր բոլոր միջոցներն օգտագործելը: Որոշ չափով իրավիճակը շտկելու և միջազգային պարբերականներում ՀՀ քաղաքացիների կողմից տպագրությունների առկայությունը ապահովելու նպատակով ?Նուշիկյան ասոցիացիա?-ն կտրամադրի 500 000 ՀՀ դրամի խրախուսավճար ՀՀ քաղաքացի այն գիտնականներին, ովքեր նշյալ միջազգային ցեղասպանագիտական պարբերականներից որևէ մեկում կտպագրեն առնվազն 5000 բառ պարունակող համապատասխան հոդվածներ?:
Թեև մրցույթները նպատակ ունեն խրախուսել Ցեղասպանության հարցը մրջազգայնացնողներին և ցանկալի չէ, որ նման հրապարակումներ տպագրվեին միմիայն մրցույթներին մասնակցելու նպատակով, այնուամենայնիվ, պետք է փաստենք, որ առայժմ ?դաշտում? առանձնակի որակական փոփոխություն դեռևս չկա: Հուսանք, որ շուտով` կլինի՛։
Artur Ishkhanyan explains in Armenian the need for more support to scientific work all different levels:
?
