Azad-Hye Special
Sonia Tashjian has a TV program called “The World in your Kitchen” hosted on “Kentron TV” from Monday to Friday at 6pm. Since the introduction of this program she has managed to raise awareness about Armenian cuisine on TV.
Sensing the popularity of her program Azad-Hye reporter Emma Karapetyan met Sonia in Yerevan, where she has been living for a long time.
Tell us about yourself. Where were you born and when did you move to Armenia?
I was born in Anjar, Lebanon. After graduating from the Calouste Gulbenkian secondary school, I worked in the Nubarian school as a pedagogue and in Voice of Van (Vana Tsayn) radio station in Beirut as an editor and presenter. I came to Armenia in 1990 to study in the philological department of the Yerevan State University. I currently work at Kentron TV station, where I host my own program called “The World in your Kitchen”.
What are your interests?
I?m a philologist by profession, and a poet; I have published 2 poetry books so far and now I?m working on a special illustrated dictionary for children. I started my culinary program as a hobby, but I gained so much experience in time, that I published two cook books. I?m currently studying the Armenian traditional cooking.
I like photography. After my pilgrimage to Western Armenia in 2002, I had my own photo-exhibition entitled “Let?s go to our Homeland? (Qele yertanq mer Yerkir).
Which of the Armenian characteristics do you like most?
I love how spontaneous and hospitable Armenians are. That?s what bonds us together. Simplicity is what keeps us attached to our roots. I love the fact that Armenians are proud of being Armenian. What I love to see though, is more appreciation towards our country and national values. We have had many losses; it should have made us even stronger and more radical in our stand. I wish the country had a better economy and I wish laws were abided by everyone.
Do you still feel an affinity for Lebanon?
Yes, I definitely do. Lebanon is my hometown; it represents my childhood and my youth. I still have many friends, acquaintances and relatives there.
Let?s talk about the food differences between Armenia and the Diaspora.
Like all ancient nations, we have a rich and a distinct heritage in the cooking domain. As for the food difference between Armenia and the Diaspora, each has its own uniqueness, according to the geographical area and the climate it has.
What are your future plans?
I?m currently working on publishing my third poetry book and my third cookbook, which will contain only salad recipes.
Any wishes for your compatriots in the Diaspora?
I wish every Armenian would have the chance to visit Armenia at least once, to feel empowered by what the homeland has to offer and be inspired by it. Armenia is a land equivalent to paradise; one should probe and explore its every angle.
Website of Sonia Tashjian: http://www.sonia.am/
Translated and abridged by Nanor Mikayelian.
Text in Armenian (full interview):
Սոնիա Թաշչյան՝ Սիրում եմ հայ մարդու հայ լինելու հպարտությունը:
Զրուցեց՝ Էմմա Կարապետյան
Կպատմե՞ք ձեր մասին, որտե՞ղ էք ծնվել, ե՞րբ էք տեղափոխվել Հայաստան:
Ծնվել եմ Լիբանանի Այնճար գյուղում. գյուղի ?Գալուստ Կյուլբենկյան? երկրորդական վարժարանը ավարտելուց հետո, երկու տարի հետևել եմ Բեյրութի Հ.Հ.Բ.Հ.?ի դասընթացներուն, միաժամանակ աշխատել եմ Ազգ. ?Նուբարյան? վարժարանում որպես մանկավարժ և ?Վանա Ձայն? ռադիոկայանում, որպես խմբագիր և հաղորդավար: 1990 թ.-ին եկել եմ Հայաստան, որպես ուսանող. սովորել եմ ԵՊՀ?ի բանասիրական բաժանմունքում: Այնուհետև մնացի հայրենիքում. այժմ ապրում եմ Երևանում և աշխատում՝ ?Կենտրոն? հեռուստաընկերությունում, որտեղ վարում եմ իմ հեղինակային հաղորդաշարը՝ ?Աշխարհը ձեր խոհանոցում?:
Ձեր նախասիրություններից կխոսե՞ք:
Ասեցի արդեն, որ մասնագիտությամբ բանասեր եմ, բանաստեղծ. ունեմ երկու բանաստեղծական գիրք, այս տարի կհրատարակեմ երրորդը: Խմբագրել և հրատարակել եմ լիբանահայ վաղամեռիկ բանաստեղծ և երգիծաբան Պետրոս Հերյանի ?Հատընտիր?ը: Տարիներէ ի վեր աշխատում եմ մանկական նկարազարդ բացատրական բառարանի վրա, համարելով այն այնքան կարևոր և անհրաժեշտ:
Խոհանոցային հաղորդումներս սկսեցի որպես նախասիրություն, սակայն տարիների հետ մեծ փորձառություն եմ ձեռք բերել. արդեն իսկ հրատարակել եմ երկու խոհանոցային խոհագիրք: Նախասիրությունը փոխվեց տարերքի, և հիմա ուսումնասիրում եմ հայկական ավանդական խոհանոց, ծիսական համակարգը և տոնածիսական ճաշերը:
Երբեմն երբ առիթ եմ ունենում, սիրում եմ մանրանկարչությամբ զբաղվել: Իմ նախասիրություններից է նաև լուսանկարչությունը: 2002թ.-ի արևմտյան Հայաստան իմ ուխտագնացությունից հետո ներկայացրել եմ ցուցահանդես՝ ?Քելե էրթանք մըր Էրգիր ? խորագրով:
Հայերի բնավորության ո՞ր գիծն է ձեր դուրը գալիս: Հայաստանում ի՞նչ թերություններ, առավելություններ կան:
Ամենաշատը երևի սիրում եմ ու գնահատում Հայաստանցիների անմիջականությունը, պարզ ու սրտաբաց վերաբերմունքը, հյուրասիրությունը: Այդ անմիջականությունն է, որ մեզ կապում է իրար, սրտալից և նրբազգաց դարձնում մերձավորի նկատմամբ: Պարզունակությունը մեզ մոտեցնում է մեր արմատներին: Սիրում եմ հայ մարդու Հայ լինելու հպարտությունը: Կուզեի, որ ավելի շատ սիրենք, գնահատենք ու գուրգուրանք մեր երկրին, ժողովրդին և ազգային արժեքներին: Կցանկանայի, որ մեր սերը ավելի խորը լիներ, թեկուզ ծայրահեղ: Այն ինչ կորցրել ենք պետք է դաս լինի մեզ ամուր պահելու այս հողի փոքրիկ կտորը, և ամենակարևորը՝ հողը պահպանող հայ մարդուն: Շատ կուզեի, որ երկրի տնտեսական և հասարակական վիճակը ավելի լավ լինի և օրենքները գործադրվեն բոլորի համար և բոլորի կողմից:
Հայ ազգը ուրիշ ազգերից ի՞նչով է տարբերվում, այդպիսի գործոն կա՞րող եք նշել:
Տարբերվում է իր մշակութային արժեքներով, հոգեմտավոր ժառանգությամբ. և ավանդություններով:
Լիբանանի հետ ձեր կապը ի՞նչպիսին է, պահպանու՞մ էք:
Այո, Լիբանանը իմ ծննդավայրն է, ինքնստինքյան կապված եմ մանկության և պատանեկության, ինչպես նաև ուսանողական հուշերով. բազմաթիվ ընկերներ ունեմ այնտեղ, ի վերջո նաև բարեկամներ և ազգականներ:
Հիմնականում ի՞նչ տարբերություն կա Հայաստանյան և արտասահմանյան ճաշատեսակների միջև: Անձամբ դուք ո՞ր խոհանոցն էք նախընտրում:
Յուրաքանչյուր ժողովուրդի ազգային խոհանոցը սերտորեն կապված է իր աշխարհագրական դիրքի և բնակլիմայական պայմանների հետ: Հետևաբար մեր խոհանոցը՝ մեր երկրի և բնության դրոշմն է կրում, նաև հայ մարդու աշխարհաընկալման ձևը: Հայկական խոհանոցը հարուստ է, դեռևս չպեղված, այդ պատճառով էլ թյուր կարծիք է ստեղծվել, որ հայկական խոհանոցը սահմանափակ է: Բոլոր հին ժողովուրդներու նման, մենք ևս ունենք ուրույն և հարուստ ժառանգություն, նաև խոհանոցի բնագավառում: Ինձ համար հոգեհարազատ է բնականաբար Մուսալեռյան խոհանոցը, թեև սիրում եմ ծանոթանալ բոլոր ժողովուրդների ազգային, հին և ծիսական կերակրատեսակներին: Խոհանոցի միջոցով նաև կարող ես ճանաչել տվյալ ժողովրդին:
Արտասահմանյան եթերներով հասնու՞մ է ձեր ծրագիրը:
Դժբախտաբար, մինչև այսօր՝ ոչ, սակայն հույսեր եմ փայփայում, որ մի օր կլինի:
Ի՞նչ նոր բաներ են սպասվում ձեր գործունեության մեջ:
Նոր գրքեր. հույս ունեմ, որ այս տարի կհրատարակեմ երրորդ բանաստեղծական գիրքս, նաև խոհանոցային երրորդ գիրքը՝ միայն աղցաններ ներառելով մեջը:
Ի՞նչ կմաղթեք սփյուռքահայերին:
Կմաղթեի, որ յուրաքանչյուր սփյուռքահայ հնարավորություն ունենար գեթ մեկ անգամ այցելելու Հայաստան, զգալու հողի ուժը և ներշնչվելու հայրենիքով: Հայաստանը իսկապես ?Երկիր դրախտավայր? է, պիտի պեղել և հայտնաբերել այն:
